re-animating bakema amsterdam nl 2003

duurzame oplossingen na-oorlogse woningbouw van de broek en bakema, amsterdam, stedelijk urban | architektenburo groenesteijn architects
duurzame oplossingen na-oorlogse woningbouw van de broek en bakema, amsterdam, stedelijk urban | architektenburo groenesteijn architects
duurzame oplossingen na-oorlogse woningbouw van de broek en bakema, amsterdam, stedelijk urban | architektenburo groenesteijn architects

De opdracht vroeg op duurzame oplossingen voor na-oorlogse woningbouw (450 eenheden) van de architecten Van de Broek en Bakema. Het doel was om de bestaande situatie te verbeteren met chirurgische precisie. Sloop is altijd de meest vervuilende oplossing.
De bestaande huizen zijn klein, gemaakt voor een te specifiek doel. Isolatie (geluid, warmte) zijn niet problematisch als er andere extra kwaliteiten zijn. Vergelijk dit met de grachtengordel, ooit genegeerd en verwaarloosd en vaak niet gebouwd als woningen en nu de meest gewilde woonplek in de hoofdstad.
Ten eerste is het maaiveld aangepast met parkeergarages, decks, privé tuinen en openbare tuinen etc om de huidige situatie op te schonen. De tweede stap is om de bestaande woningblokken uit te breiden met ruimte die door de bewoners zelf kan worden ingevuld; bijvoorbeeld buitenruimte, een woonkamer, een kantoor, een slaapruimte etc. Met ander woorden de gebruikers hebben grote invloed op de architectonische invulling van hun buurt.
Deze ingrediënten genereren oneindig veel oplossingen voor de publieke ruimte en individuele expressie.

This commission asked for a sustainable solution to deal with post-war housing (approximately 450 units) of the architects Van de Broek and Bakema. The aim was to improve the current situation with surgical precision. Demolition is always the most polluting solution.
The existing houses are to small, made to specific for one problem. Isolation problems (heat and sound) are not problematic if there are other extra qualities. Compare this to the Amsterdam canal houses (grachtengordel) once denied and neglected and not even built as housing and now the most wanted living spaces of the capital.
First the entire ground level was changed with parking-garage, decks, private and common gardens etcetera to clear the current vague situation. Second step was to expand the current blocks with extra space, which could be filled in by the inhabitants i.e.: an outdoor space, living room, office, sleeping porch etc. In other words inhabitants have great influence on the architectural expression of their neighborhood.
These ingredients generate uncountable solutions for the collective domain and individual expression.

‘In plaats van radicale sloop en nieuwbouw wordt een strategie voorgesteld om het gebied door chirurgische ingrepen in de vorm van toevoegingen geleidelijk te transformeren. Daarmee stelt het plan op intelligente manier het omgaan met het erfgoed uit de jaren vijftig ter discussie…’

Uit het juryrapport.

‘Instead of radical demolition and new development, a strategy is proposed to gradually transform the area by means of surgical interventions in the form of additions. In this way the plan intelligently calls into question the way in which we deal with our heritage from the fifties…’

Comment of the jury.

competitie (laatste ronde)
architecten: Albert Luijk, Arjan Scheer and Martin Groenesteijn
gepubliceerd in: Europan 7 ‘Nieuw leven in de suburb’. ed. E. Vos, 2004, Nai uitgevers

This entry was posted in urban. Bookmark the permalink. Comments are closed, but you can leave a trackback: Trackback URL.